Zout, peper, rijst

Met onze leenfietsen rammelen we met z'n tweeën over de oude brug (gaten in de bodemplaten) van Kampot. Het eiland op. De weg gaat over in rood kuilig zand: hadden we toch niet moeten zoeken naar een ATB?

We stoppen bijna om de 100 m: her en der zien we mensen rijst oogsten, met rijst sjouwen, dorsen of wannen. Kinderen spelen in het stro, koeien eten ervan, een buffel loopt tussen de stoppels. Het landschap met al die hoge suikerpalmen tussen de rijstvelden is prachtig.

Na de rijstvelden volgt een groot gebied met zoutpannen. Tot wel 5 km vanaf de zee wordt het zoute water hiervoor binnengelaten. Vele opslagschuren staan tussen de omdijkte plots van zo'n 10 bij 12 m.

Het is nog niet het seizoen om zout te 'oogsten', men is nu de grond aan het los- en gladmaken. Later wordt het nog tot een harde vloer aangestampt om het na het indrogen het zout te kunnen afschrapen. We hebben nu dus niet de mooie witte hoopjes zout kunnen zien, alleen wat oude voorraad in de schuren.

Het bijzondere, heel vlakke landschap gaat aan de punt van het eiland over in een groene heuvel, met ook een moerassig deel met mangrove en palmen. En aan de uiterste punt, bij een viertal huizen op palen, twee dames met een koelbox! Deze onverwachte verversingspost - koude blikjes, enkele stoeltjes in de schaduw, praten via handen en glimlachen, en nieuwsgierige kinderen- komt als geroepen. Met nieuwe energie kunnen we daardoor de terugweg, met zadelpijn van alle hobbels en kuilen, weer aan.

Ten derde datgene waar Kampot beroemd om is: Kampot peper. Met een excursie bezoeken we een plantage. De peperplanten winden zich om palen (in Vietnam zagen we ze ook om bomen groeien tot wel 4 m hoog). Het duurt 3-4 jaar voordat van een nieuwe plant geoogst kan worden. De plant is veeleisend. Men exporteert nu weer nadat de teelt door de Rode Khmertijd vernietigd was en de exportpositie voor lange tijd verloren.

Zoals vast bekend: Groene pepers zijn onrijpe besjes. Ze worden hier veel toegepast bij bakken van schelp-/schaaldieren en vis. Van de groene kan je ook de witte peperkorrels maken. Van rijpe rode peperbessen maak je zwarte (ingedroogde) peperkorrels. Hier fijngemalen in een dip met zeezout en limoensap veel gegeten bij krab en andere zeedieren.

Na rijst, zout en peper een fruitige afsluiter. Hier van de kust af, op de vruchtbaarder hogere gronden zijn er naast pepertuinen veel fruitboomgaarden. Zoals uit het grote aanbod op de markt, van onder meer doerians, ook viel af te leiden. Mooi om de enorme jackfruits direct aan de stammen te zien hangen en de nog groene mango's aan lange vruchtstelen.