Dagje uit op de Shwedagon

Je kunt er letterlijk en figuurlijk niet omheen in Yangon. De Shwedagon Pagoda glimt je van kilometers ver tegemoet. Het is de stralende blikvanger van de stad. En de belangrijkste pagode van het land. Dus tref je hier veel Birmezen. Zeker op een zaterdagmiddag. We komen ogen tekort en onze camera's maken overuren.

De Shwedagon heeft vier opgangen. Wij kiezen voor de zuidelijke omhoog. Blootsvoets lopen we de trappen op. Langs ontelbare stalletjes waar van alles verkocht wordt. Souvenirs, maar vooral veel dingen die je kunt offeren in de pagode (bloemen, fruit, wierook, ...) of waarmee je je huis religieus kan versieren en bijv. je huisaltaartje mee kan inrichten. Lekker kleurrijk. Bovenop is het een drukte van jewelste. Het lijkt wel of heel de stad hier de zaterdagmiddag doorbrengt.

We vallen met de neus in de boter. Een bonte stoet komt ons tegemoet. Voorop drummers, gevolgd door (groot)moeders met schalen vol kokosnoten, bananen en andere vruchten, daarachter onder gouden parasols jongeren in aparte mooie kleren. De jongsten worden gedragen door hun vaders. Hier wordt iets speciaals gevierd. Waarschijnlijk het feest voorafgaand aan intrede als novice in een klooster: de jongens worden dan als prinsjes aangekleed. De groep, met een hele rij familie erachteraan, loopt van tempel naar tempel op het Schwedagon terrein. En wij een stukje erachteraan natuurlijk.

Zullen we nu weer ons rondje verder gaan doen? Nee dus, want een groep van 25 monniken met waaiers die poseren voor een foto laat je niet lopen. En daar komt weer zo'n bonte stoet aan. Spitsuur. Verderop staat een rij. Vast voor een beroemde monnik die spreekuur houdt. Buiten een bannier met zijn foto. De tekst is in het Birmees, dus voor ons niet leesbaar.

Er heerst een ontspannen, gemoedelijke, bijna dorpse sfeer hier bovenop in de pagode. Overal zitten groepjes mensen te keuvelen. Op trappen, in de verschillende gebouwen van het complex. Op verschillende punten worden offers aan boeddha gebracht. Ook wordt speciaal gebeden en geofferd bij de hoek van de geboortedag. Elke dag van de week (en de woensdag verdeeld in middag en avond) staat voor een van 8 dieren in de Birmese mythologie (tijger, rat, olifant, 'halfvogel', ...). Men wast het hoofd van het boeddhabeeld in de eigen hoek en sprenkelt water over het 'dier', steekt een stokje wierook aan, legt bloemen neer of stopt geld in de donatiebox. Dit kan binnen 5 minuten en dan kuiert men weer door. In een van de tempels zijn ze zelfs aan het picknicken. Zie je bij ons in de kerk niet snel gebeuren.

De moderne Birmees en de toeristen worden niet vergeten. We zien een bord waarop een telecombedrijf ons gratis wireless internet binnen het complex aanbiedt (het werkt ook nog). En er staan tussen de verschillende tempels zelfs pinautomaten. Dat doet een beetje vreemd aan. Maar wel strategisch met al die donatieboxen bij de boeddhabeelden en de vele shopjes rond de pagode!

Tegen zonsondergang moeten we even opzij stappen voor een vrijwillige veegploeg. Vrijwilligers met bezem bewegen als een gesloten front voorwaarts. Extra bonuspunten voor een volgend leven? Als het donker wordt, worden er lonten in de olielampjes gelegd, waarna velen een lampje aansteken. Het lange lint van flakkerende lichtjes rondom de centrale stupa (koepel) is een prachtig gezicht. Het is een bijzondere dag.