Penelope is een verwend nest

Zij heeft sterallures en wil het weten dat ze een (Hollywood) ster is. Zijn we in een museum aan het filmen waar je niet mag eten, zegt ze 'ik heb zo'n trek ik wil mijn Big Mac'. Grrrrr. Nee, ik mag haar niet.

Aan het woord is Marc, een Spanjaard, een van de zes mensen in onze groep die een tweedaagse wandeling doet door het berggebied in de buurt van Sapa. We zitten buiten op het terras van het huis van ons 'gastgezin' in Ta Van, een Dao-dorp. Marc is in de vijftig, heeft een heerlijk lage stem (zijn Engels klinkt nog steeds Spaans), en werkt als setmanager bij films.

Toch blijft Penelope Cruz een van mijn favoriete actrices, breng ik in. Anastasia, Sara en Gerrie, geven mij geen schijn van kans en praten liever met hem over haar echtgenoot: Javier Bardem. Nou ja.

We hebben het getroffen met onze groep. Sara en Anastasia zijn twintigers uit Zwitserland en Duitsland. En dan is er naast Marc ook nog Axel, een dertiger uit Duitsland. Hij werkt sinds kort voor Lufthansa in Singapore. Ondanks dat we genoeg gespreksstof hebben, liggen we toch voor tienen op bed. Dat wil zeggen op een matrasje op het hout. Onder een muskietennet. Moe maar voldaan na een dagje wandelen en glibberen door de bergen. Zelf ben ik zo moe dat ik als een blok slaap en zelfs niet over Penelope droom.