En Javier is een toffe peer (vervolg wandeltocht)

Alle dames in ons trekking groepje waren dus geïnteresseerd in Javier Bardem. Of Marc ook met hem had gewerkt....

Nee, ik zag hem alleen een keer op de set rondlopen in z'n gewone kloffie. Op mijn vraag of hij Bardem was antwoordde hij "Ja, een van hen". Dat typeert hem wel. Zijn halve familie is actief op toneel of in film. En ik vind zijn moeder trouwens een beter acteur dan hem.

Dat laatste kunnen wij natuurlijk niet beoordelen. Wij kennen alleen zijn prachtige rollen in bijvoorbeeld Biutiful en Mar a dentro. Ja, even een praatje Europese film tussendoor. De Vietnamese zullen we niet bekijken hier, want zonder ondertiteling valt van die taal voor ons niets te begrijpen. De enkele keer dat we TV zagen, was het aanbod vooral soaps (op zich wel te vatten zonder dat je de teksten verstaat ...), Chinese historische vechtfilms en buitenlands voetbal zoals NAC tegen PSV (!?). Wat film betreft maken we later thuis wel een inhaalslag, hier genieten we meer dan genoeg van de beelden in natura om ons heen. Zoals tijdens deze trekking nabij Sapa.

We glibberden en vloekten ons soms een weg over modderige smalle dijkjes tussen de rijstvelden waar een verlies van evenwicht een diepe duik in de modder en de rijststoppels zou betekenen. Op andere delen gleden we van keien en gebruikten we handen en voeten om te zorgen dat de afdaling niet een ongewenst grote versnelling zou krijgen. Beloning: de landschapskunst van de rijstterrassen zien, het lijnenspel dat zelfs in de stoppel nog mooi is en vast nog bijzonderder als er jonge rijst opstaat. Maar dit te moeten bewerken en te oogsten ... Ook enorm hoge bamboebossen, die soms voor een sierlijke omlijsting van ons pad zorgen en schilderachtige elementen vormen in het landschap.

Af en toe lopen er waterbuffels van de hergroei van de rijststoppels te vreten of wroeten zwarte (hangbuik)zwijnen er in de modder. 'Black Hmong' vrouwen met hun door indigo blauwzwartgekleurde handen hangen indigogekleurde, van hennep geweven, lappen op. In dorpjes wordt wierook gedroogd en aan stokjes verkocht, een kleine slager snijdt lappen vlees in stukken, donkergeklede Hmongvrouwen verkopen jonge bamboescheuten, groep 2 van de basisschool staat voor aanvang van de les en onder het toeziend oog van 'vader' Ho Chi Minh (afgebeeld op elke school en op belerende billboards in de stad) ochtendgymnastiek te doen. En op de onmogelijkste plaatsen kom je brommertjes tegen, de Vietnamees wordt ermee geboren lijkt het (en met z'n hand op de claxon), men vervoert er letterlijk alles mee. Wij hebben de aangeboden lift in het dorp echter maar afgeslagen.